VAKA RAPORU

Teşhis: Adenokarsinom (epiteliel tip maliyn mezotelioma?) - US

Ağustos 1988'de 32 yaşında bir adam öksürük ve balgam şikayetleri ile doktora başvurur. Kendisine bronşit teşhisi konur ve antibiotik verilir. Ancak semptomlar geçmeyip, sağ göğsünde ağrı da başlayınca akciğer röntgeni çekilir. Filimde sağ plevra boşluğunda mayi görülmesi üzerine 6 Eylül 1988'de Yedikule Göğüs Hastalıkları Hastanesi'ne gönderilir. Orada da röntgen çekilir ( Ek US1 ), bilahere biopsi yapılır. Biopsi materyalinin İstanbul Üniversitesi Pataloji bölümünde yapılan histopatalojik tetkiki neticesinde hastaya "Adenokarsinom (veya epitelyal tipte maliyn mezotelyoma)" teşhisi konur ( Ek US2 ve Ek US3 ). 14 Eylül 1988'de yapılan bilgisayarlı tomografide sağ hemitoraksta plevral efüzyon, alt lobda kompresyona bağlı kolaps, üst lob post. ve alt lob sup. segment ve orta lobda fibronodüler değişimler görülür ( Ek US4 ). Hastanın durumu inopere kabul edilir, bir onkoloji kliniğine başvurması önerilir. Ancak hasta teklif edilen kemoterapiyi kabul etmez.

Hasta mevcut röntgen, bigisayarlı tomografi, ve raporları ile 29 Eylül 1988 tarihinde Dr. Özel'e geldi. Muayenesinde; sağ hemitoraks 1/2 alt bölümü ağrılıydı. Bu bölgede matite vardı ve tenefüs sesi alınamıyordu. Ateşi 36.5o C, tansiyon areteriel 12/7 idi. 0.3cc NOI ile ateş 38.2o C'ye çıktı ve hasta haftanın altı günü günde 0.3cc NOI vurulması, ancak dozu maksimum ateşe göre ayarlaması tavsiye edilerek gönderildi.

Hasta 3 Aralık 1988'de kontrol için geldi. Yanında 28 Kasım 1988'de çekilmiş bir röntgen vardı ( Ek US5 ). Filimde; sağ akciğer hemitoraksdaki mayide azalma görülüyordu. Ağrıları azalmıştı, genel durumu da iyi idi. Normal N.O. tedavisine aynen devam etmesi tavsiye edildi.

Hasta 15 Nisan 1989'da kontrole geldi. Genel durumu çok iyi idi. Yanında yeni çekilmiş bir röntgen vardı (kopyası elimizde olmadığından buraya koyamadık). Filimde hastalık gözükmüyordu sadece az bir sekel gözüküyordu. İğnelerden sonra ateş de çıkmaz olmuştu. Hastaya iki günde bir 0.3cc doz NOI vurulması tavsiye edilerek idame tedavisine başlandı.

Hasta 15 Ekim 1989'da yanında bir gün evvel çektirdiği röntgen filmi ile kontrole geldi ( Ek US6 ). Röntgende gene biraz sekel gözüküyordu, ancak eski hastalığından eser yoktu. Hastaya N.O. tedavisini bırakması tavsiye edildi.

24 Kasım 1989 ( Ek US7 ), 21 Haziran 1990 ( Ek US8 ), 28 Mayıs 1991 ( Ek US9 ) tarihlerinde çekilen röntgenler ve 31 Ağustos 2002'de yapılan bilgisayarlı tomografi ( Ek US10 ) remisyonun devam ettiğini gösterdiler.

Dr. Özel'i 2 Haziran 2006 tarihinde ziyaret etti. Hiç bir şikayeti yoktu.